Ăш [ăшчик, чĕре] вăркать [вăр-вăр тăвать] на душе неспокойно у кого, в сердце тревога у кого, сердце [душа] болит у кого, чье, сердце ноет [щемит] у кого, чье.
Акă ашшĕ йывăррăн ахлатса сывларĕ: питех те вăркатчĕ пулас унăн ăшĕ. Н. Илпек. Ăш вăрканипе мĕн пулса иртнине Эльгеев хăй те чухлаймарĕ. П. Осипов. Анчах вĕтĕр-шакăр килĕсене салансан, Микула картишне кĕрет те, унăн пĕтĕм ăшчикĕ вăркама тапратать. М. Белов. Чирлĕ çыннăн чĕри ахаль те вăркать, анчах Марьен паян чунĕ чăннипех çуннă. П. Осипов. Хуйхă йывăр пуснăранах чĕреçĕм вăр-вăр тăвать-çке. Чăваш халăх юррисем.
Çавăн пекех пăхăр:
ăш çунни ăш çунтармĕш ăш çурăлни ăш анни « Ăш вăркать » Ăш варкани ăш выртни ăш канни ăш пăтранни ăш пăшăрханни